Nasza patronka
A gdy serce twe przytłoczy myśl, że żyć nie warto,
z łez ocieraj cudze oczy, chociaż twoich nie otarto.
Maria Konopnicka
Konopnicka Maria z Wasiłowskich urodziła się 23 V 1842 w Suwałkach. Kiedy Maria miała siedem lat, jej rodzina przeniosła się do Kalisza. Miała czworo rodzeństwa. Jednak jedna z sióstr zmarła tuż po urodzeniu, a jej jedyny brat zginął w pierwszej bitwie pod Krzywosądzem. Ojciec jej był prawnikiem, obrońcą Prokuratorii Generalnej i Patronem Trybunału cywilnego, znawcą i miłośnikiem literatury. Wychowywał córki w tradycji chrześcijańskiej, bez kobiecego wpływu. Matka Marii Konopnickiej zmarła, kiedy ona miała 12 lat. Atmosfera powagi, żarliwego patriotyzmu i surowych nauk moralnych miała duży wpływ na Marię. W latach 1855-1856 uczyła się z siostrą na pensji u sióstr sakramentek w Warszawie. Maria Konopnicka we wrześniu 1962 roku w wieku dwudziestu lat wyszła za mąż. Zaraz po ślubie wyjechała z Kalisza, zamieszkując w Bronowie , a potem w Gusinie na terenie ówczesnej guberni kaliskiej (dziś województwo łódzkie). W czasie dziesięciu lat małżeństwa Maria urodziła ośmioro dzieci. Niestety dwoje zmarło zaraz po porodzie. Mimo licznego potomstwa, małżeństwo jej nie przetrwało. W 1876 roku poetka rozstała się z mężem.
Zamieszkała wówczas z dziećmi w Warszawie, gdzie zaczęła pracować, udzielając korepetycji, rozwinęła też wielostronną działalność literacką i społeczną. Zaczęła uczestniczyć w konspiracyjnych i jawnych akcjach społecznych. Była współorganizatorką protestu opinii światowej przeciw pruskim represjom wobec dzieci polskim we Wrześni (1901-02) i ustawom uwłaszczeniowym (m.in. 1908)
Na 25-lecie pracy pisarskiej (1903) otrzymała w darze narodowym dworek w Żarnowcu koło Krosna na Pogórzu Karpackim. Mieszkała tu odbywając liczne podróże na południe W 1883 wyjechała do Włoch, w 1884 do Pragi. Wyjeżdżała także do Niemiec, Francji, Szwajcarii oraz miejscowości kuracyjnych w Austrii i Czechach. Zmarła 8 X 1910 we Lwowie. Pochowana została na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Maria Konopnicka była pisarką bardzo wszechstronną. Pisała liryki, poematy, dramaty, nowele, obrazki, uprawiała publicystykę i krytykę literacką. Istotną część dorobku pisarskiego poetki stanowią nowele oraz utwory dla dzieci
Jej najbardziej znane utwory dla dorosłych to
cykle liryczne: „Wieczorne pieśni”, „Na fujarce”, „Z łąk i pól”, „Po rosie”, „Linie i dźwięk”, „Italia”;
epos: „Pan Balcer w Brazylii”;
nowele: „Mendel Gdański”, „Nasza szkapa”, „Miłosierdzie gminy”.
Utwory dla dzieci. prozatorskie i poetyckie eliminują natrętny dydaktyzm, rozbudzały wrażliwość estetyczną odbiorców, łączące autentyzm i fantastykę, były rewelacją w tej dziedzinie pisarstwa. Do najwartościowszych osiągnięć Konopnickiej w tej mierze należy poetycka opowieść prozą i wierszem O krasnoludkach i sierotce Marysi (1896). Do dziś wznawia się też O Janku Wędrowniczku (1893) i Na jagody(1903) Do znanych także należą legendarne przypowieści: „Jak to ze lnem było” i parodie heroikomiczne: „Szkolne przygody Pimpusia Sadełko” (ok. 1905)
Warto wspomnieć, że Maria Konopnicka jest autorką słów „Roty”, pieśni która powstała pod wpływem oburzenia prześladowaniami polskości w zaborze pruskim. Trzy z czterech zwrotek tego utworu stanowią kanon jednej z polskich pieśni patriotycznych pod tym samym tytułem, do której muzykę napisał Feliks Nowowiejski.